Renault Magnum 460 DXI Euro5, Renault Magnum 500 DXI

Marka i model: Renault Magnum 460 DXI Euro5
Rok produkcji: 07/2007
Silnik: 460 koni mechanicznych, 6 cylindrów, pojemność 12 780, euro 5
Skrzynia biegów: ZF, manualna
Aktualny przebieg: około 634 000 kilometrów
Kabina: typ Privelage, podgrzewany fotel kierowcy, obrotowy fotel pasażera, klimatyzacja, ogrzewanie postojowe, dwa łóżka (w tym górne typu hamak), lodówka, szafa odzieżowa, elektryczny szyberdach, elektryczne rolety na wszystkie szyby, radio CD, blat wysuwany spod łóżka.
Naczepa: Kässbohrer, rocznik 2014, klasyczna naczepa typu firanka, osie SAF, certyfikat XL, szyna z otworami do zapinania pasów na całej długości naczepy.
Kierunki przewozów: Szwecja, Norwegia

Witam wszystkich, dość dawno mnie tutaj nie było, choć myślę, że może kilka osób, które swego czasu poznałem za pośrednictwem WagiCiężkiej może mnie jeszcze pamięta. Ci, którzy mnie znają wiedzą, że od lat wczesnego dzieciństwa jestem wielkim miłośnikiem Renault Magnum, a ci, którzy mnie nie znają pewnie zauważą to po moim opisie samochodu. Nakreślając sytuację, to muszę powiedzieć, że lata lecą (jestem dosłownie rówieśnikiem Renault Magnum) i skończywszy studia zacząłem rozglądać się za swoim biznesem i w związku z tym jesienią ubiegłego roku rozpocząłem poszukiwania swojej pierwszej ciężarówki. Wybór był zawężony, gdyż liczył się dla mnie tylko jeden samochód- po latach oglądania się i fotografowania cudzych Magnumek nadszedł czas, by zakupić swoją własną. Obowiązkowymi wymogami był silnik spełniający normę euro 5, ogólny dobry stan techniczny i najlepiej czerwony kolor. Po dłuższych poszukiwaniach w listopadzie 2013 stałem się szczęśliwym posiadaczem wymarzonego Renault Magnum. Jest to krajowy samochód, który jeździł we flocie jednej z większych polskich firm dysponujących parkiem maszynowym pojazdów z rombem na masce.
Od początku koncentrowałem się wyłącznie na trasach do Skandynawii, gdyż uważam, że jest to najbezpieczniejszy i najprzyjemniejszy kierunek przewozów. Prywatnie bardzo fascynowała mnie zawsze Szwecja, a moim drugim największym hobby po ciężarówkach są statki, więc przeprawy promowe zawsze są dla mnie wielką atrakcją. Początkowo planowałem holować naczepę jednej z dużych skandynawskich spedycji, ale szybko zrezygnowałem z tego pomysłu, bo oferty tych firm są do siebie bardzo podobne i bardzo słabe. Posiadanie własnej naczepy daje znacznie większe pole manewru, dlatego po otrzymaniu ofert od przedstawicieli kilku producentów naczep wybór padł na firmę Kässbohrer. Zamówiłem zatem naczepę w pełni spełniającą moje oczekiwania- począwszy od kolorystyki, a na uchwytach do mocowania na promie skończywszy. Jest to klasyczna firanka- bez żadnych „fajerwerków”- ale jestem z niej bardzo zadowolony. Naczepa jest wykonana solidnie, dopracowane są detale i wszystko działa jak należy. Tak po odebraniu nowej naczepy z montowni w miejscowości Dębe Wielkie pod Mińskiem Mazowieckim Magnum ruszyło na skandynawskie szlaki. Samochodem jeździ kierowca, który też ma hobbistyczne podejście do ciężarówek i Szwecji.
Gdzie można spotkać moją Magnumkę? W tym biznesie wszystkie drogi prowadzą do Świnoujścia, zatem po Polsce najczęściej porusza się szlakami prowadzącymi do tej „polskiej bramy do Skandynawii”. Po drugiej stronie Bałtyku zwiedza niemal całą Szwecję i sporadycznie południową Norwegię.
Budzącym wiele emocji tematem jest w przypadku Magnum (a może w przypadku każdej ciężarówki?) kwestia zużycia paliwa. Tutaj- podobnie jak we wszystkich innych aspektach- moje ukochane Renault nie zawiodło mnie i jestem zadowolony z osiąganych rezultatów. Ze średnim obciążeniem (około 15-16 ton) podczas kółka z Wielkopolski pod Sztokholm i ponownie do Poznania zużycie paliwa nie przekracza 30 litrów na 100 kilometrów. Z cięższymi ładunkami lub na nieco bardziej wymagających trasach zużycie paliwa utrzymuje się w granicach 32-33 litrów na 100 kilometrów. Muszę tu jedynie zaznaczyć, że trasy po Szwecji to raczej płaski teren, a w Polsce nie unikam odcinków płatnych, więc jazda jest dość płynna. Występuje też ciekawa prawidłowość, że w eksporcie z Polski do Skandynawii wiele ładunków jest bardzo lekkich, a na powrotach bardzo ciężkich.
Jeśli chodzi o eksploatację auta, to również jestem bardzo zadowolony. Początkowo- tuż po zakupie- miałem mały problem ze świecą żarową. Jego źródło okazało się jednak inne niż sądziłem, gdyż awarii uległ po prostu stycznik i wystarczyła jego wymiana. Magnum dostało nowe wszystkie filtry, olej itd., nowe opony na przedniej osi i pracuje bardzo dzielnie. Jazda tym autem to czysta przyjemność. Mam co do swojej Magnumki dalekosiężne plany i nie mówię tu o żadnych przeróbkach. Jeśli dobry los (i sytuacja na rynku) pozwolą, to po zakończeniu normalnej eksploatacji samochód ten nigdy nie będzie już przeznaczony na sprzedaż, tylko zostanie odrestaurowany i zachowany dla przyszłych pokoleń. Dlatego też dbam o zachowanie jego stanu fabrycznego i nie planuję żadnych gruntownych metamorfoz. Z dodatków zdecydowałem się jedynie na pomarańczowe lampki na listwie między kabiną a podwoziem, bo bardzo mi się to w Magnumkach podoba, a w środku czerwone podświetlenie diodowe do jazdy w nocy. Ozdoby na szybie należą do kierowcy, który naprawdę dba o auto. W przyszłości Magnum dostanie być może porządne fanfary (ale to jak „dojrzeję” do wiercenia w kabinie), aktualnie ma też na masce wypisane moje nazwisko- firmuję to przedsięwzięcie swoim nazwiskiem (niedługo zamieszczę zdjęcia opisanego auta). Poza tym w aucie nie zmienia się nic oprócz stale rosnącego przebiegu.
W przyszłości będę starał się opisać dalszą eksploatację mojej Magnumki, a póki co zamieszczam kilka zdjęć.

Magnum cofa do hangaru montowni naczep Kässbohrer pod Mińskiem Maz.,by pierwszy raz zaczepić swoją fabrycznie nową naczepę zamówioną specjalnie z myślą o nim.


Zestaw w pełnej okazałości, już trochę później.




Okolice miasta Sölvesborg, Szwecja. Oczekiwanie na ładunek powrotny do Polski.


Wiosenna sesja weekendowa.






Załadunek w wykutym w skałach porcie w Halden w południowej Norwegii.


Na terminalu promowym w Świnoujściu- zaraz odpływamy promem Polferries m/s Baltivia do Ystad.


Naczepa Magnumki wieczorową porą w Ystad.


Pozdrawiam!

Będę pierwszy, tak po starej znajomości
Magnum wygląda na naprawdę zadbane i cieszy oko prostotą. Szkoda trochę, że to nie model po ostatnim liftingu, ale zapewne to kwestia czasu
Naczepa, fajnie, że nowa, ale moje doświadczenia z tą marką nie są miłe i, wręcz odwrotnie od Ciebie, uważam je za dość niedopracowane i toporne, chyba że w najnowszych modelach poprawili rzeczy, które mnie irytowały
Cóż, nie pozostaje nic innego jak życzyć powodzenia "na swoim" i jak najmniej rozczarowań

Umawiamy się na jakieś piwko już 3 rok, ale takiego obrotu spraw bym się nie spodziewał! W czerwcu kończę studia, więc chyba będziemy mieli kilka kolejnych powodów by wypić zasłużony złoty trunek Pawle

Fajna sprawa, że młodzi ludzie biorą się za własny transport w tak mało przyjaznych dla tego biznesu czasach. Jak widać, gdy się chce to można!

Nie wątpię, że Magnum będzie w nienagannym stanie
Żałować można tylko, że nie wziąłeś białej plandeki - byłby zestaw idealny, a tak ta różnica odcieni delikatnie gryzie - jeśli już się czepiać czegoś

Pozdrowienia i powodzenia!

Czemu nie Kempf? ładny zestaw. Oby tak dalej

Poprzedni właściciel dbał o samochód, widziałem Magnumkę Euro 5 gdzie była rdza wokół poręczy w miejscu gdzie wchodzi kierowca. Życzę powodzenia, Szerokiej Drogi

Cytuj:

Czemu nie Kempf?

Pokaż jakaś firane z Kampfa??

Paweł, widzac Twój temat w liscie "garaż" wiedzialem ze bedzie to historia opisana od A do Z a zaplecze fotagraficzne jak i stan pojazdu bedzie podrecznikowy i nie zawiodlem sie masz cos w sobie z pedanta ale fajny efekt to daje,powodzenia na swoim!

Cytuj:

Cytuj:

Czemu nie Kempf?

Pokaż jakaś firane z Kampfa??

Żart taki to był. W mojej gałęzi tego biznesu wszyscy ostatnio się rzucają na Kempfa.

Widzę że Kolega Paweł Rekin powrócił z czeluści czasu i to z tak ładną, zadbaną Renią. Jako że pamiętam dobrze Kolegi fotogalerię to jestem pewny że pojazd trafił w odpowiednie ręce. Jedno mi się nasuwa pytanie dla czego sam nie chciałeś Kolego siąść za kierownica tej Reni Od siebie życzę wielu bezawaryjnych kilometrów i dalszego rozwoju firmy .

zrób polerkę kabiny

Witam co do zachowania Magnum dla pokoleń ciekawy pomysł i będe to śledził a co do wizualnej metamorfozy to można by deflektor świetlny z nazwiskiem i po rożkach szoferki już osławione Michaliny bądż halogeny z żółtymi kloszami .. to taka moja mała sugestia Pozdro

Pleszew, krajowa jedenastka, spotkanie z właścicielem firmy i nowym kierowcą. Dzięki chłopaki, do następnego!

Piotrowski widziany dziś przed 11 na Dąbrowskiego na wysokości Smochowic/Woli.

Gdzie on się tam pchał pod ten zakaz?

W piatek 21.11.14 w okolicach 14.20 nowsze magnum wlatywalo od Pily DK11 do Poznania, mozliwe?

Zgadza się

Szupek przyznawaj się czyżbyś był szczęśliwcem siedzącym za kierownicą kultowej magnumki ??

Nic mi o tym nie wiadomo

Też mi się coś tak wydawało. Co z manem sie staneło , to była twoja fura na własność czy u kogoś wtedy robiłeś.

Kolego Szupek tej może i nie, ale widzę drugą z bestii

Witajcie! Wielkie dzięki za odzew w temacie. Zwłaszcza miło mi, że część osób pamięta mnie z dawnej działalności na forum- dziękuję za dobre słowo. Zbliża się powoli koniec roku, więc nadeszła i pora na małą aktualizację.

WOJTEK, po tylu latach to faktycznie jest wstyd… Zapraszam zatem na oględziny Magnum, zwłaszcza po Twoim „nawróceniu” na jedynie słuszną dla mnie markę z rombem na masce…

MIHU, wielkie dzięki. Po starej znajomości, mówisz- masz!

Pod koniec lipca 2014 do Magnumki 460 dołączyła druga Francuzka- tym razem w nowszej wersji ’08 oraz z silnikiem 500 DXI. Ostatni model Magnum szalenie podobał mi się od chwili wprowadzenia go na rynek i chociaż mimo, że preferuję klasykę w postaci tradycyjnej kabiny znanej z lat 1990-2008, to moim zdaniem wersja ta była sporym krokiem ze strony Renault i tchnęła wiele świeżości i nowego ducha w koncepcję Magnum... Auto zostało sprowadzone ze Szwajcarii, a podczas oględzin urzekło mnie naprawdę doskonałym stanem technicznym, znacznie lepszym utrzymaniem wszystkich oryginalnych elementów niż w praktycznie wszystkich innych oglądanych egzemplarzach oraz wyposażeniem kabiny (salonka). Bardzo cennym elementem wyposażenia jest też pełny 5-stopniowy zwalniacz intarder. Auto otrzymało nową naczepę Kassbohrer i wyruszyło na szlak. Oto garść faktów związanych z samochodem:

Marka i model: Renault Magnum ‘08 500 DXI Euro5
Rok produkcji: 11/2008
Silnik: 500 koni mechanicznych, euro 5
Skrzynia biegów: manualna
Przebieg: w chwili zakupu 740 000 kilometrów
Kabina: typ salonka, podgrzewany fotel kierowcy, obrotowy komfortowy fotel pasażera, dolne łóżko składane i otwierany stoliczek, klasyczna otwierana górna koja, tzw. schowek lotniczy nad górnym łóżkiem, klimatyzacja, ogrzewanie postojowe, lodówka, szafa odzieżowa, elektryczny szyberdach, elektryczne rolety na wszystkie szyby, radio CD z pilotem, radio CB, fabryczny stoliczek z prawej strony deski rozdzielczej.
Kierunki przewozów: Szwecja, Norwegia, Niemcy

Pierwsze spotkanie...


Magnum już ze swoją naczepą:






Świnoujście. Przed wjazdem na prom do Ystad.



Auto poddawane jest stopniowo drobnym modyfikacjom, które mają stanowić ozdobę cieszącą oko i gwarancję, że będzie się wyróżniało z tłumu ciężarówek. Oto pierwsze efekty:



Obrany kierunek wpisuje się w kanony tzw. stylu holenderskiego, a za projektem stoi tajemniczy jegomość zasiadający za sterami Magnum.

A tak wyglądają obie Francuzki w pełnej gotowości bojowej do podboju Skandynawii, czyli przed wjazdem na prom. Miejsce akcji to oczywiście również świnoujski terminal promowy. Pierwsze Magnum pracuje dzielnie na trasach do Skandynawii, a w ostatnich tygodniach na tranzytach Szwecja-Czechy. W najbliższym czasie samochodowi temu zostanie poświęcona większa aktualizacja.

Baja, baja, baja Szeroka opona, lustra w kolor, ciekawa falbana i przede wszystkim oświetlenie, w połączeniu z neue naczepą - wszystko to robi oszałamiający efekt.

Z miejsca też gratuluję i życzę dalszego, prężnego rozwoju firmy