A potem? Po tygodniu sensacja przycicha, są inne ciekawsze "newsy". Aż do następnego razu!

Obym był złym prorokiem, ale wkrótce zapewne zdarzą się ponowne wypadki z udziałem polskich autokarów.

Także kierowcy autobusów mają świadomość, że nie mogą być "wczorajsi", gdyż w razie wykrycia tego konsekwencje będą poważne.

Tyle tylko, że żaden, najbardziej nawet wnikliwy policjant z drogówki nie będzie w stanie ocenić kwalifikacji kierowcy, jego stanu psychicznego, stopnia zmęczenia. I to jest właśnie sedno problemu! Zwróćmy zresztą uwagę, że 99% wypadków spowodowanych jest nie złym stanem technicznym pojazdu, lecz błędem kierowcy!

Firmy przewozowe zawsze bronią się tym, że przecież jechało dwóch albo nawet trzech kierowców.

To prawda, jeden kierowca prowadzi autobus, a drugi "wypoczywa". Tylko co to za wypoczynek? Czy wypoczynkiem można nazwać kimanie w autobusowym fotelu, bo spaniem tego określić się nie da. Naturalną rzeczą jest, że pasażerowie rozmawiają ze sobą, czasem krzyczą, śpiewają, silnik szumi, pojazd drży i trzęsie. Czy to jest prawdziwy wypoczynek kierowcy?

No, ale taki system podróżowania kosztuje znacznie drożej, bo trzeba opłacić hotele, parkingi itd. A zatem stosujemy polski wariant oszczędnościowy - jedziemy do upadłego jednym ciągiem, co najwyżej z przerwą na siusiu i posiłek. Do celu po trupach!

Kurs na prawo jazdy kategorii D trwa około 1,5 mie-siąca. Czasem na takie kursy kierują zainteresowanych urzędy pracy i je dofinansowują.

Już za 30 tys. zł. można kupić 10-letni używany autokar. Czy trzeba dodawać coś więcej?

Czy wiedzą Państwo, jakie są pytania na tych testach kwalifikacyjnych? Część z nich dotyczy spraw czysto technicznych, inna z kolei czasu pracy, a jeszcze inna rozmaitych konwencji przewozowych i unijnych. A bezpieczeństwo jazdy jest na szarym końcu.

Po pierwsze, należy zakazać prowadzenia autobusu przez kilku kierowców w takim chorym systemie, jak dotychczas. Jeśli już, to zmiennik może przejąć autobus dopiero na danym etapie trasy, a nie jechać jako pasażer. Powinien dojechać tam wcześniej, wypocząć i być w pełni przygotowanym do jazdy.

Po drugie, stworzyć wymóg, by autokarami mogły kierować wyłącznie osoby z co najmniej 6-letnim udokumentowanym doświadczeniem w prowadzeniu autobusów miejskich lub dużych ciężarówek na międzynarodowych trasach.

Po trzecie, zastąpić te bardzo mądre kwalifikacje, dające satysfakcję tylko ich autorom czyli urzędnikom, którzy nigdy autobusu nie prowadzili, na autentyczne testy na symulatorach. Za pomocą takiego symulatora można stworzyć badanemu rozmaite zaskakujące sytuacje, sprawdzić nie tylko jego refleks, ale i opanowanie, zdolność przewidywania, czyli predyspozycje do kierowania autokarem, także na współczesnych zagranicznych autostradach. Opracowanie takiego sy-mulatora to nic trudnego.

chciałbym się dowiedzieć jakie są realia.